Eind januari. In de diepe stille winteraarde gebeurt iets heel wonderlijks. De allerkleinste zaden ontkiemen, trotseren de wetten van de zwaartekracht en vinden hun weg naar de zon.
Wij hebben iets gemeen met die kleine zaadjes. In ons verlangen naar de zon worden de donkere sombere dagen moeilijker om dragen. We willen tegen de stroom in, naar het licht ...
2 februari: Lichtmis
Al vroeg op het jaar vierden de Kelten op 31 januari en op 1 februari de terugkeer van het licht en de vruchtbaarheid van de aarde. Als de dagen ongeveer twee uur langer zijn dan op de donkerste dag voor Kerstmis. Er breekt een nieuwe tijd aan die ons licht en warmte brengt. De lente is op komst.
Sinds de kerstening noemen we het feest Maria-Lichtmis en is de band met de aarde grotendeels verdwenen. Maar door ons te verbinden met de ontluikende natuur, her-inneren we ons de onschatbare waarde van Moeder Aarde en haar energie, die we ook in verband brengen met Moeder Maria: licht, zuiver, vruchtbaar, scheppend en helend.
Laat die dagen nu net samenvallen met mijn verjaardag: ik voel me het zonnetje in huis :-)
En die pannenkoek?
Om het licht te vieren, te koesteren en te delen eten we pannenkoeken. Die verbeelden de vorm en de warmte van de zon. Heerlijk toch? En zo gezellig.
Ik ga eraan beginnen, aan die warme zongelige stapel zoete vreugde en hoop. Onze gasten zullen er niet aan kunnen weerstaan.
Altijd welkom,
Lieve Vandersteegen
Uw gastvrouw
P.S. Komt u deze lente ook verzusteren met Moeder Aarde temidden de wilde natuur van het Oeterdal? Check dan meteen beschikbaarheid en reserveer het verblijf van uw keuze.
